Voor wie is thuis begeleiding

Voor wie is thuisbegeleiding bedoeld?
Thuisbegeleiding in het kader van de Wet maatschappelijke ondersteuning is bedoeld voor iedereen die moeite heeft om zelfstandig te functioneren in het dagelijks leven, kan in aanmerking komen voor WMO-thuisbegeleiding. Dit geldt bijvoorbeeld voor mensen met een chronische ziekte, een lichamelijke of verstandelijke beperking, psychische problemen of mensen die herstellen van een zware ingreep of operatie.
 

De gemeente beoordeelt of je recht hebt op thuisbegeleiding. Dit gebeurt op basis van een zogenaamde 'Indicatie' die wordt vastgesteld na een gesprek met een WMO-consulent. Tijdens dit gesprek wordt gekeken naar je situatie en welke zorg of begeleiding nodig is om je zelfredzaamheid te vergroten

​

Mensen met een Chronische Ziekte of Beperking

Bij chronische ziekten of lichamelijke beperkingen die het dagelijks functioneren belemmeren, helpt thuisbegeleiding met praktische taken en het behouden van zelfstandigheid.

Mensen met Psychische Problemen

Voor mensen met psychische klachten zoals depressie of angst biedt thuisbegeleiding emotionele en praktische ondersteuning om het dagelijks leven beter te organiseren.

Mensen die Herstellen van een Ziekte of Ingreep

Na een operatie of ziekte kan thuisbegeleiding helpen bij het herstel en het weer oppakken van dagelijkse routines.

Ouderen die Hulp Behoeven

Ouderen die moeite hebben met dagelijkse taken, zoals huishouding of het onderhouden van sociale contacten, kunnen ondersteuning krijgen om langer zelfstandig te blijven wonen.

Mensen met een (licht) verstandelijke Beperking

Thuisbegeleiding ondersteunt mensen met een verstandelijke beperking bij het organiseren van hun dagelijks leven en het bevorderen van zelfredzaamheid.

Mensen in een Sociale of Financiële Crisis

Mensen die tijdelijk in een crisis verkeren kunnen ondersteuning krijgen om hun situatie weer te stabiliseren en structuur aan te brengen in hun leven.

​